جمعیت پیر چین و پیش بینی افت قدرت اقتصادی

چین که زمانی به دلیل رشد جمعیت قوی خود شناخته می شد، اکنون با چالش پیری جمعیت مواجه است. این تغییر جمعیتی ناشی از ترکیبی از عواملی مانند کاهش نرخ زاد و ولد و افزایش امید به زندگی، نگرانی هایی را در مورد تأثیر آن بر اقتصاد کشور و احتمال رکود ایجاد کرده است. از آنجا که چین در همین لحظه نیز در حال رقابت با آمریکا برای تبدیل شدن به قدرت اقتصادی شماره یک جهان است، باید این هشدارها را جدی بگیرد.

چین در حال تجربه یک تحول جمعیتی قابل توجهی است که در آن نسبت شهروندان مسن در حال افزایش است در حالی که جمعیت در سن کار رو به کاهش است. این را می توان به سیاست طولانی مدت تک فرزندی، شهرنشینی و بهبود مراقبت های بهداشتی نسبت داد که همگی به کاهش نرخ باروری و افزایش امید به زندگی کمک کرده اند.

پیامدهای اقتصادی پیر شدن جمعیت چین

بر اساس تحقیقات انجام گرفته، مهم‌ترین چالش پیش‌روی چین برای تبدیل شدن به اقتصاد اول جهان در رقابت با آمریکا، پیری و کاهش جمعیت این کشور است. بیزینس اینسایدر در گزارش خود اعلام کرده است که اجرای چند دهه سیاست تک‌فرزندی موجب پیری مفرط جمعیت چین شده است. در سال ۲۰۲۲ برای نخستین بار جمعیت چین کاهش یافت و با ادامه روند کنونی در سال ۲۱۰۰ جمعیت چین نصف مقدار کنونی خواهد بود. پیری جمعیت در دهه‌های آتی رشد اقتصادی این کشور را به‌شدت تهدید می‌کند و مهم‌ترین چالش پیش روی چین برای تبدیل شدن به اقتصاد اول جهان محسوب می‌شود.  اما این همه ماجرا نیست، چراکه در این صورت سهم افراد سالمند از جمعیت چین نیز به مراتب افزایش خواهد یافت که به‌طور مستقیم در رشد اقتصادی این کشور اثرگذار است. در سال ۱۹۹۵، تنها ۵ درصد از جمعیت چین ۶۵ سال به بالا داشتند؛ امروز این نسبت به ۱۴ درصد رسیده و انتظار می‌رود تا سال ۲۰۵۰ به بیش از ۳۰ درصد برسد. در سال ۱۹۷۵ تعداد کودکان ۱۳ برابر تعداد سالمندان بود، اما بر اساس پیش‌بینی‌ها این نسبت در سال ۲۰۵۰ به ۲ برابر کاهش خواهد یافت.
پیری-جمعیت-و-رکود-اقتصادی-چین

چگونه تاثیر گذاری پیری جمعیت بر فاکتورهای تولید و اقتصادی

کاهش نیروی کار

با کاهش جمعیت در سن کار، عرضه نیروی کار کاهش می‌یابد که منجر به کمبود بالقوه نیروی کار و در مجموع کاهش بهره‌وری می‌شود. تعداد کمتر نیروی کار بر رشد اقتصادی و رقابت تأثیر منفی می گذارد، مانع نوآوری می شود و پیشرفت های فناوری را محدود می کند. همچنین همه این را میدانند یکی از دلایل قدرت چین در اقتصاد نیروی کار ازن و بیشمارش است که با پیری جمعیت دیگر این مزیت را نخواهد داشت.

 افزایش نسبت‌های وابستگی

جمعیت سالمند نسبت وابستگی بالاتری را ایجاد می‌کند. به عبارتی دیگر بار قابل توجهی از نگهداری جمعیت سالمند بر دوش نسل جوان قرار می گیرد که مجبورند از جمعیت سالخورده حمایت کنند و به طور بالقوه پیشرفت اقتصادی خود را به تأخیر می اندازند، مانند تشکیل خانواده یا ادامه تحصیلات پیشرفته. البته باید در کنار این موارد کاهش توجه به کودکان و عدم بچه دار شدن در صورت مراقبت از سالمندان نیز توجه داشت.

بازنشستگی و سیستم‌های مراقبت‌های بهداشتی تحت فشار

جمعیت سالخورده‌تر، مخارج دولت برای بازنشستگی و مراقبت‌های بهداشتی را تحت فشار قرار می‌دهد و به طور بالقوه منجر به بار مالی می‌شود. ارائه خدمات جامع مراقبت های بهداشتی و بودجه بازنشستگی کافی چالش برانگیزتر می شود و منابع دولتی را که در غیر این صورت می تواند در زیرساخت ها، آموزش و پرورش یا سایر بخش های حیاتی برای توسعه اقتصادی سرمایه گذاری شود، تخلیه می کند.

چین چه راهبردهایی را برای مقابله با پیری جمعیت انجام داده است

چین فوریت پرداختن به چالش های ناشی از پیری جمعیت را تشخیص می دهد و اقدامات متعددی را برای کاهش خطرات احتمالی رکود انجام داده است:

اصلاحات سیستم بازنشستگی و مراقبت های بهداشتی

دولت اصلاحاتی را برای تضمین پایداری سیستم های بازنشستگی و مراقبت های بهداشتی اجرا می کند. اقدامات شامل افزایش سن بازنشستگی، ترویج طرح های بازنشستگی خصوصی، و افزایش کیفیت و دسترسی به خدمات مراقبت های بهداشتی است.

تشویق باروری و حمایت خانواده

مقامات فعالانه سیاست هایی را با هدف افزایش نرخ باروری، از جمله تسهیل سیاست تک فرزندی، ترویج می کنند. علاوه بر این، مکانیسم‌های حمایتی مانند مراقبت از کودکان مقرون به صرفه، بهبود مرخصی زایمان، و یارانه‌های کودکان برای تشویق زوج‌های جوان به داشتن فرزندان بیشتر ارائه می‌شود.

نوآوری فناوری

تمرکز بر تحقیق و توسعه در رباتیک، هوش مصنوعی و اتوماسیون می تواند به جبران کاهش جمعیت در سن کار، افزایش بهره وری و رقابت کمک کند.

جمع بندی

پیری جمعیت چین چالش‌های مهمی برای اقتصاد این کشور ایجاد می‌کند که پیامدهای بالقوه‌ای برای رکود دارد. با این حال، سیاست های پیشگیرانه، مانند اصلاحات سیستم بازنشستگی و مراقبت های بهداشتی، تشویق نرخ باروری، و نوآوری های تکنولوژیکی، می تواند به کاهش این خطرات کمک کند. باید دید چین میتواند تا سال 2050 بر این معضل غلبه کند یا خیر

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *