شیر آقا حبیبی، در گفتوگویی با برنامه انعکاس رادیو دری، با اشاره به تأکید مقامات طالبان و بخش خصوصی افغانستان بر توسعه حملونقل ریلی، اظهار داشت: در سطح جهانی، حملونقل ریلی بهعنوان یکی از ارزانترین روشهای جابهجایی کالا شناخته میشود. با این حال، در مسیر ایران و افغانستان به دلیل برخی ناهماهنگیها و هزینههای جانبی، این شیوه حملونقل هنوز نتوانسته مزیت رقابتی چشمگیری نسبت به حملونقل زمینی پیدا کند.
وی با اشاره به ترجیح فعلی تجار و صاحبان کالا برای استفاده از حملونقل جادهای، خاطرنشان کرد: سرعت بالاتر این روش باعث شده بسیاری از فعالان اقتصادی همچنان به آن وابسته باشند. بااینوجود، اهمیت استراتژیک راهآهن خواف-هرات و نیاز به حمایت از آن، سبب شده تا همچنان بخشی از تجار از این مسیر استفاده کنند. انتظار میرود که با بهبود هماهنگیها و کاهش هزینهها، استقبال از این مسیر افزایش یابد.
شیر آقا حبیبی همچنین به چالشهای مالیاتی اشاره کرد و اظهار داشت: نرخهای مالیاتی بالا و وجود گروههای مافیایی ناشناخته در بخش ترانزیت بینالمللی، موجب افزایش شدید هزینهها در حملونقل زمینی شده است. این مسئله نیازمند اصلاحات اساسی برای ایجاد تعادل در هزینههای حملونقل است.
آقای حبیبی در ادامه گفت: خط ریلی خواف-هرات، پیشتر در دوره حکومت پیشین افغانستان دو بار افتتاح شد و در حال حاضر نیز تقریباً آماده بهرهبرداری است. در این راستا، وزارت صنعت، معدن و تجارت دولت طالبان، به همراه نهادهای بخش خصوصی، در تلاشند تا تجار را به استفاده از این مسیر تشویق کنند.
وی با اشاره به تأثیر هزینههای بالای حملونقل بر فعالیتهای اقتصادی، توضیح داد: زمانی که تجار هزینههای سنگین حملونقل را محاسبه میکنند و به این نتیجه میرسند که این روش صرفه اقتصادی ندارد، برخی از آنها از ادامه فعالیت خود منصرف میشوند. این موضوع نهتنها بر زنجیره اقتصادی تأثیر منفی میگذارد، بلکه کاهش عواید ملی برای ایران و افغانستان را نیز به دنبال دارد.
آقای حبیبی در مقایسه هزینههای حملونقل ریلی ایران با سایر کشورهای منطقه اظهار داشت: ایران در حال حاضر با کشورهای آسیای میانه ارتباط ریلی دارد، اما هزینههای این مسیرها بهمراتب کمتر از مسیر راهآهن خواف-هرات است. بنابراین، لازم است تعرفههای این مسیر حداقل ۵۰ درصد کاهش یابد تا با استانداردهای منطقهای همخوانی پیدا کند.
وی در پایان خاطرنشان کرد: توسعه شبکه ریلی افغانستان و اتصال مسیرهای شمال-جنوب و شرق-غرب، این کشور را به چهارراه ترانزیتی منطقه تبدیل خواهد کرد و موجب جهش اقتصادی در سطح منطقه میشود. بااینحال، کاهش هزینههای حملونقل یک پیششرط اساسی برای دستیابی به این هدف است، چراکه بدون یک سیستم حملونقل کارآمد، فعالیتهای اقتصادی با چالشهای جدی مواجه خواهند شد.
بدون دیدگاه